نمیتوان هرچه را گفت و هر چه را شنید، و انتظار طراوت هم داشت؛ شنیدنها، گفتنها، و دیدنها، و هر آنچه در تعامل با خود و دیگران میکنیم، به خود ما بازخواهد گشت؛ بذرهای خیر که در زندگی همنوعان میکاری، در زندگی خویش درو میکنی. و برداشتهای ما، غیر از این نیست؛ هرچه بکاریم، در فصلی درو خواهیم کرد.